O książce: 1965 / Johann Wolfgang Goethe. Zwykle patrzą na niego jak na twórcę arcydzieł poetyckich, a tragedię „Faust” uważają za dzieło jego życia. Wychwalając poetę Goethego, zapominają o Goethem – przyrodniku, Goethem – filozofie. Twórca „Fausta” i jednej z najlepszych stron światowej poezji z reguły przyćmiewa twórcę gigantycznej „Nauki koloru” i naukowca, który odkrył kość międzyszczękową u człowieka. Czytelnicy chyba nie rozumieją, że o Fauście mógł tak pisać tylko prawdziwy naukowiec. Goethe już za życia nazywany był „olimpijczykiem”. A wśród „uczniów czarnoksiężnika” znajdowały się gwiazdy pierwszej wielkości kolejnych pokoleń. Taka właśnie jest interpretacja, przy całej pogodzie jego natury i pozornie sprzyjających okolicznościach jego życia (może z wyjątkiem alkoholizmu jego syna). sierpnia) Goethe często był w złym humorze i zachowywał się sucho w stosunku do otaczających go osób, co według jego biografa Emila Ludwiga jest całkowicie niezadowalające. Jako dziennikarz Ludwig mógł czasami pozwolić sobie na powierzchowność. Z trzytomowej biografii Goethego napisanej przez Ludwiga niewielka część została dotychczas przetłumaczona na język rosyjski – tylko jeden tom. Pomimo wielu niedociągnięć jest to fascynująca i niezbyt nerdowa książka o niezwykłej osobowości. Nasi wydawcy powinni pomyśleć o ponownym opublikowaniu tego dzieła w całości.!